गारुड

संन्यस्त विरागी होतो

रिचवून रिपूंचे रंग

जरी वसंत भवताली मी

शिशिरात आपुल्या दंग

मग कळले नाही कुठुनी

हे सूर वेणुचे आले

निजलेल्या गात्रांमधुनी

जणु गोकुळ जागे झाले

ओंजळीत अर्ध्याच्याही

मज दिसते यमुना आणि

स्पंदनात गोपगड्यांच्या

रासाचा ताल निनादे

हे तुझेच गारुड राधे

हे तुझेच गारुड राधे....

                 - गुरु ठाकूर